środa, 13 kwietnia 2011

Nieubłagany czas


Ten nieubłaganie płynący czas,
Zmienia wszystko wokół nas.
Kiedyś podwórze pełne dzieci,
Dziś pustką jenom świeci.

Kwiecista łąka gdzie dziewczęta wiły wianki,
Zmieniono na centrów handlowych krużganki.
Boisko co świadkiem wielu zmagań było,
W nieodwiedzane mokradło się zamieniło.

Kiedyś w parkach ptaki dla ludzi śpiewały,
Teraz z braku publiczności jakby oniemiały.
Wszyscy widzą naszych czasów piętno,
Ale mało kto dostrzega, że to już nie piękno.

Ach te nieubłaganie płynący czas,
Zmienia wszystko, nawet nas.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz