Kiedy ze słońca pozostaje tylko oślepiający blask,
Wtedy wiesz, że jesteś w pudełku ze szkła.
Kidy muśnięcie wiatru wyobrazić tylko sobie możesz,
Wtedy wiesz, że jesteś w pudełku ze szkoła.
Kiedy szum rzeki do uszu twych dotrzeć nie może,
Wtedy wiesz, że jesteś w pudełku ze szła.
Kiedy zielonej trawy pod stopami poczuć nie zdołasz,
Wtedy wiesz, że jesteś w pudełku ze szkła.
Kiedy wszytko co widzisz przybiera barwy czarne!
Wtedy wiesz, że jesteś w pułapce ze szkła!
Kiedy muzyka swą magię bezpowrotnie traci!
Wtedy wiesz, że jesteś w pułapce ze szkła!
Kiedy wszystko co kochasz bezpowrotnie ucieka!
Wtedy pięścią bijesz w szklany mur ze stali...
Czy go przebijesz, nie wiesz sam...
Taak wiosna nadchodzi, coraz większymi krokami... czuć to już w powietrzu, widać na niebie, pomimo tego, że boćków jeszcze nie ma.
OdpowiedzUsuńAle masz rację... słońca blask, podmuch wiatru, świeżo wyrastająca zielona trawa pod nogami... wspaniale jest, gdy można to poczuć, powąchać, zobaczyć. Zmysły ludzkie to wspaniały Boski cud. Ileż one dają radości. Oczywiście wszystko trzeba odpowiednio zinterpretować, bo wiadomo zapachów np na świecie jest wiele, szczególnie takich, których nie uważamy za najpiękniejsze :).
Ale dlaczego twierdzisz, że to, co kochasz bezpowrotnie ucieka, hm? Jesteś tego pewien? Czy na pewno rozważyłeś każdą możliwość?
Nawet jeśli coś się bezpowrotnie kończy, to ja zawsze wierzę, że jest to po to, by mogło urodzić się - powstać coś nowego, ale jeszcze wspanialszego niż to poprzednie, choć bywa często, że najpierw musi być okupione jakimś cierpieniem. Myślę, że jednak warto, warto to przeczekać - te "pochmurne dni", ale absolutnie nie biernie :)
Pozdrawiam
A.
Są czasem takie chwile w życiu że człowiek siedząc w takim pudełku myśli że wszystko traci, nie wie co robić, nuda,brak ludzki z którymi można porozmawiać, brak podstawowych rzeczy jak słońce,szum wiatru, dotyk trawy, potrafi wpędzić człowieka w apatię tak wielką, że ten nie widzi już niczego co jest za ścianami pudełka mimo że są ze szkła. I teraz można zrobić dwie rzeczy, albo ciągle udawać że ściany są czarne i nic nie widać, albo posłać je do diabła, wyłamać dziurę na zewnątrz i odzyskać to co nam zabrano zamykając nas w pudełku. Dziękuję za komentarz i pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńPytanie, co Ty wybierasz...
OdpowiedzUsuńA.
To co zawsze, pod prąd ale do przodu, jeśli ustala się jakiś celto trzeba do niego dążyć.
OdpowiedzUsuń